Mezar taşlarının üzerine toprak dökülürken, mezarlıkta bulunan bazı kemikler ortalığa saçıldı.
1915 yılında yaşanan soykırım sürecinde Gevaş ilçesinden Ermenistan’a göçmek etmek zorunda kalan ve daha sonra soykırımın yüzüncü yılında tekrardan ailesinin yaşadığı Van’a yerleşen Gayane Gevorgyan, iş makineleriyle yerle bir edilen mezarlığı ziyaret etti.
Mezopotamya Ajansı’ndan Dindar Karataş’ın haberine göre, Gevorgyan, ziyaret sırasında etrafa saçılan kemikleri elleriyle toprağa tekrardan gömdü.
Ziyarette gözyaşlarına hakim olamayan Gevorgyan, yaklaşık 6 yıldır kentte yaşamasına rağmen böylesi bir olayla ilk defa karşılaştığını söyledi.
Soykırım döneminde göç etmek zorunda kalan Ermenilerin mezarlarının da şu an yok edilmek istendiğine dikkati çeken Gevorgyan, sözlerini şöyle sürdürdü:
Bana sürekli ‘Ermeni misin?’ Ne güzel! Keşke gitmeselerdi buralar cennet oluyordu’ diyorlar. Buyurun bir de buraya bakın. Cennet mi yoksa cehennem mi karar verin. Birçok Ermeni hala dedelerinin yerini, mezarlarını arıyorlar. Hollanda’dan dün beni arayan bir kadın, dedesinin yaşadığı köyün ismini söyledi. Araştırdım, Erciş’te çıktı. O kadının babası, kızından dedesinin mezarını bulmasını rica etmiş. Buraya gelecek olanlar da bir gün ‘burada dedelerimizin mezarı vardı’ derler, ama gelip böyle bir manzarayla karşılaşacaklar. Hiç olmazsa ölülülere saygılı olsunlar.
Kazılan yerlere evlerin yapılacağını belirten Gevorgyan, mezarların üzerine ev inşa edilmemesi gerektiğini vurgulayarak, şunları söyledi:
İçim kan ağlıyor. Aynısı Azerbaycan’da Ermeni mezarlarına yapılıyor. Van halkından ricam artık mezar ve kiliseleri kazmasınlar. Ayakta dursun ki gelen Ermeniler üstünde bir mum yaksın, dua etsin, ziyaret etsin. Bu çok acı bir durum. Asla unutmam. Mezarlığın ilk defa makinelerle kazılmasını gördüm ve bana çok acı verdi. Kim karar verdiyse ona sormak istiyorum; Kendi mezarları olsa ne tepki verirlerdi?
