Kürt ulusal sorunu günümüz şartlarında girdiği yeni süreçle varlığını devam ettiriyor. Kürt ulusuna yönelik baskı düzen ve devletin tarihsel olarak mayasında vardır. Bundan dolayıdır ki TC ve öncesindeki Osmanlı İmparatorluğu tarihi Kürtleri de hedef alan tarihtir. 19. yüzyılla oluşan uluslaşma süreciyle birlikte, katmerli ulusal baskıların ve katliamların olduğu bir tarihtir.
Feodal-fetihçi Osmanlı İmparatorluğu’ndan günümüze değin, Kürt toplumu devletin baskısı ve katliamlarına maruz kalmıştır. Bu baskılar sonucu Kürtler çeşitli dönemlerde isyan etmişlerdir. En eski Kürt isyanları Alevilere yönelik yapılan baskı ve katliamlar sonucu oluşan başkaldırılardır. Alevi Kürtlerin tarihi dini baskı, katliam ve tehcirle doludur. Ancak Kürtleri hedef alan ulusal baskı ve katliamlar 19. yüzyılda oluşmaya başlamıştır. 19. yüzyılın ortalarına doğru artan baskılar Kürt isyanlarını giderek tırmandırmıştır.
Kürtlere yönelik ulusal baskı ve katliamları tarihsel olarak 3 sürece ayırabiliriz. Birincisi; henüz Kürtlerin ilk ulusal motiflerle tanıştıkları süreçtir. İkincisi; “Kurtuluş Savaşı” sonrası dönemdir. Üçüncüsü; günümüz sürecidir.
1514 yılından itibaren oluşturulan Kürt Beylikleri ile Kürtlere verilen özerklik uzun bir dönem uygulandıktan sonra, II. Mahmut döneminde kaldırılmak istenmiştir. II. Mahmut 1833 yılında aldığı kararı uygulamak için, Reşid Paşa komutasında 40.000 bin kişilik orduyla saldırı furyası başlatmıştır. Kürt beyliklerine saldırılar yapılarak ortadan kaldırılmak istenmiştir. Ufak Kürt beylikleri saldırılar sonucu yok edilmiştir. Ancak bu saldırılara karşı başta Xan Mahmud ve Bedirxan olmak üzere, direnişle yanıt veren beylikler de olmuştur. Hatta bu beylikler güçlerini birleştirmiş ve bazı Kürt topraklarını kendi denetimleri altında tutarak bağımsızlıklarını ilan etmişlerdir. Bu başkaldırılar 1847 tarihine kadar devam etmiştir.
Diğer Kürt başkaldırıları “Kurtuluş Savaşı” dönemi ve sonrasında gerçekleşmiştir. Bu dönemin en öne çıkan ayaklanmaları 1921 tarihinde Koçgiri, 1925 tarihinde Diyarbakır -ve bazı çevre illerde- Şeyh Sait, 1926-1930 Ağrı, 1938 Dersim bölgelerinde gerçekleştirilmiştir.
Bu başkaldırılar daha çok aşiret reisleri ve dini katmanların önderliğinde yapılmıştır. Bazı ayaklanmalar -özellikle Ağrı başkaldırısında- askeri ve sivil kesimlerden katılım ve önderlik olmuşsa da, dönemin ayaklanmalarında önderlik misyonunu daha çok aşiret reisleri ve dini katmanlar yerine getirmiştir.
Sonuç olarak bu başkaldırılar bastırılmış ve on binlerce Kürt katledilmiş ve yığınlar halinde göçe zorlanmışlardır.
Ayrıca Irak Kürdistanı’nda başlayan Barzani ve Talabani önderliğindeki Kürt hareketleri günümüze değin varlıklarını sürdürmüşler ve ABD’ye bağımlı Irak-Kürdistanı’nda özerk bir yapının yönetiminde yer almışlardır.
Suriye ve İran’daki Kürtlerin 2. Paylaşım Savaşı ve sonrası süreçteki başkaldırıları Kürdistan tarihinde yer alan diğer başkaldırılardır.
Ve günümüzde PKK önderliğindeki direniş… Kürtlerin ulusal direnişleri ve başkaldırıları içerisinde en etkili olan ve faşist TC’yi en fazla zorlayan başkaldırı günümüzdeki direniştir. Aynı zamanda en yaygın ve en merkezi direniş olan günümüz koşullarındaki Kürt ulusal mücadelesi askeri ve politik arenada en sıcak koşullarda varlığını devam ettirmiştir.
PKK’nin oluştuğu dönem Kürt toplumunun ulusal bilinci en fazla bilinçlerine kazıdıkları dönemdir. Kürtlerin önemli bölümü PKK önderliğindeki safta yer almışlardır. Ayrıca İran’daki günümüz Kürt hareketi PJAK, günümüz koşullarında PKK ile aynı hatta yer almaktadır.
Vurgulamaya çalıştığımız gibi faşist devletin ulusal baskı tarihi 19. yüzyıldan günümüze değin varlığını devam ettiriyor. Bu tarih soykırımlar, katliamlar ve katmerli zulümler tarihidir.
Ermenilerden günümüzdeki Kürt başkaldırılarına değin varlığını devam ettiren bu sancılı süreç, iktidar perspektifiyle önderlik edilen kitleler tarafından eninde sonunda yerle bir edilecek ve tarihin çöplüğüne atılacaktır. Bundan kimsenin kuşkusu olmasın!
(Bir ÖG okuru)
