“Haydi ağlayan bebek olmamaya çalışalım!”
Kasım ayında hükümetin kendisi tarafından kurulan bir komite tarafından Nisan 2020’ye kadar korkunç bir oksijen sıkıntısı olasılığının olduğunu ifade eden gerçeğe dikkat etmemeye çalışın. Neden Delhi’nin en büyük hastanelerinin bile kendi oksijen üreten tesislerine sahip olmadığını merak etmeyin.
Yakın zamanda daha fazla kamuya açık olan Başbakan’ın Ulusal Yardım Fonu’nun yerini alan ve kamu parasını ve hükümet altyapısını kullanan ancak sıfır kamu hesap verebilirliği ile özel bir tröst gibi işlev gören şeffaf olmayan kuruluş olan Başbakan Bakım Fonu’nun neden birdenbire oksijen krizini çözmek için devreye girdiğini merak etmemeye çalışın.
Modi artık hava tedarikimizde hisselere sahip olacak mı?
“Haydi ağlayan bebek olmamaya çalışalım.”
Modi hükümetinin ilgilenmesi gereken çok daha acil sorunların var olduğunu anlayın. Demokrasinin son kalıntılarını yok etmek, Hindu olmayan azınlıklara zulmetmek ve Hindu ulusunun temellerini sağlamlaştırmak için acımasız bir program oluşturuyor.
Örneğin Assam’da nesillerdir orada yaşayan ve aniden vatandaşlıklarından çıkan 2 milyon insan için acilen inşa edilmesi gereken devasa hapishane kompleksleri var. (Bu konuda, bağımsız yüksek mahkememiz hükümetin tarafında ve vandalların yanında hoşgörülü ancak sert bir şekilde konumlandı.)
Geçen Mart ayında Kuzeydoğu Delhi’de kendi toplumlarına karşı meydana gelen Müslüman karşıtı pogromda yargılanacak ve hapsedilecek yüzlerce öğrenci, aktivist ve genç Müslüman vatandaş var. Hindistan’da Müslümansanız, öldürülmek suçtur. Ailen ödeyecek.
Üst düzey BJP’li politikacıların gözetiminde Hindu vandalları tarafından toza dönüştürülen caminin yerine inşa edilen Ayodhya’da yeni Ram Tapınağı’nın açılışı yapıldı. (Bu konuda, bağımsız yüksek mahkememiz hükümet ve vandallar tarafında sert bir şekilde konumlandı.) Tarımı şirketleştiren tartışmalı yeni çiftlik yasaları kabul edildi. Protesto etmek için sokaklara çıktıklarında dövülecek ve gözyaşlarına boğulacak yüz binlerce çiftçi vardı.
Sonra, Yeni Delhi’nin imparatorluk merkezinin solmakta olan ihtişamının acilen ilgilenilmesi gereken yeni ve büyük bir ikame için milyonlarca dolarlık plan var. Sonuçta, yeni Hindu Hindistan hükümeti eski binalarda nasıl yer alabilir? Delhi, salgının etkisiyle kilitlenirken, temel hizmet ilan edilen “Central Vista” projesinin inşaat çalışmalarına başlandı. İşçiler içeri taşınıyor. Belki bir krematoryum eklemek için planları değiştirebilirler.
Kumbh Mela da organize edildi.Böylece milyonlarca Hindu Hacı Ganj’da yüzmek için küçük bir kasabada bir araya gelebildi ve virüsü ülke çapında evlerine döndüklerinde, -kutsanmış ve arındırılmış olarak tek başına-, yayabildi.Bu Kumbh kayalıklar üzerindeancak Modi nazikçe kutsal dalmanın, “sembolik” hale gelmesi için bir fikir olabileceğini öne sürdü. -Bu ne anlama gelirse gelsin- (Geçen yıl İslami Örgüt Tebliğ Cemaati için düzenlenen bir konferansa katılanların aksine, medya onlara karşı “korona cihatçı” diyen veya onları insanlığa karşı suç işlemekle suçlayan bir kampanya yürütmedi.)
Darbenin ortasında, acilen Myanmar’daki soykırım rejimince sınır dışı edilmek zorunda kalan birkaç bin Rohingya mültecileri de vardı. (Bir kez daha bağımsız yüksek mahkememiz bu konuda dilekçe verildiğinde hükümetin görüşüyle aynı fikirde oldu.)
Yani, anlayabileceğiniz gibi meşgul, meşgul, meşguldü.
Tüm bu acil faaliyetin yanı sıra, Batı Bengal eyaletinde kazanılması gereken bir seçim var. Bu, içişleri bakanımız Modi’nin adamı Amit Shah’ın kabine görevlerini aşağı yukarı terk etmesini ve tüm dikkatini aylarca Bengal’e odaklamasını, partisinin kanlı propagandasını yaymasını, her küçük kasaba ve köyde insanı insana karşı kışkırtmasını gerektirdi. Coğrafi olarak Batı Bengal küçük bir eyalettir.
Seçim tek bir günde olabilirdi ve bunu geçmişte de yapmıştı. Ancak BJP için yeni bir bölge olduğu için, partinin oylamayı denetlemek için çoğu Bengal’den olmayan kadrolarını seçim bölgelerine taşımak için zamana ihtiyacı vardı. Seçim takvimi, en son 29 Nisan’da olmak üzere bir aya yayılmış sekiz aşamaya bölündü.
Korona enfeksiyonlarının sayısı arttıkça, diğer siyasi partiler seçim komisyonuna seçim programını yeniden düşünmesi için yalvardı. Komisyon reddetti ve BJP tarafında sert bir şekilde konumlandı ve kampanya devam etti. Kim BJP’nin yıldız kampanyacısı, muzaffer ve maskesiz kalabalığa konuşan, benzeri görülmemiş sayılarda ortaya çıkan insanlara teşekkür eden başbakanın videolarını görmedi? Bu, resmi günlük enfeksiyon sayısının şimdiden 200.000’e yükseldiği 17 Nisan’dı.
Şimdi, oylama kapandıkça, Bengal yeni bir korona kazanı olmaya hazırlanıyor ve -tahmin edin ne oldu- “Bengal Varyant’ı” olarak bilinen yeni bir üçlü mutant varyant ile! Gazeteler eyalet başkenti Kolkata’da test edilen her iki kişinin birinin Covid pozitif olduğunu bildirdi. BJP, Bengal’i kazanırsa, insanların ücretsiz aşı almalarını sağlayacağını ilan etti. Ya yapamazsa?
“Haydi ağlayan bebek olmamaya çalışalım.”
Her neyse, aşılar ne olacak? Kesinlikle bizi kurtaracaklar mı? Hindistan bir aşı merkezi değil mi? Aslında, Hindistan hükümeti tamamen iki üreticiye, Hindistan Serum Enstitüsü’ne (SII) ve Bharat Biotech’e bağımlı. Her ikisinin de dünyadaki en pahalı aşılardan ikisini dünyadaki en fakir insanlara sunmasına izin veriliyor. Bu hafta özel hastanelere biraz daha yüksek bir fiyata, eyalet hükümetlerine ise biraz daha düşük bir fiyata satış yapacaklarını açıkladılar. Zarf arkası hesaplamalar, aşı şirketlerinin aşırı karlar elde etme olasılığının yüksek olduğunu gösteriyor.
Modi yönetimi altında, Hindistan’ın ekonomisi çöktü ve halihazırda güvencesiz hayatlar yaşayan yüz milyonlarca insan korkunç bir yoksulluğa itildi.
Artık büyük bir kısmı, Kongre Partisi’nin iktidardayken 2005 yılında yürürlüğe giren Ulusal Kırsal İstihdam Garantisi Yasası’ndan (NREGA) elde edilen önemsiz kazançlara bağlı olarak hayatta kalmaya bağlı. Açlıktan ölmek üzere olan ailelerin, aşı olmak için bir aylık gelirin çoğunu ödeyeceğini beklemek imkansızdır. Birleşik Krallık’ta aşılar ücretsizdir ve temel bir haktır. Sıra dışı aşı olmaya çalışanlar hakkında dava açılabilir. Hindistan’da aşılama kampanyasının altında yatan ana itici güç kurumsal kâr gibi görünüyor.
Covid-19’un neden olduğu solunum problemleri olan insanlar, 27 Nisan 2021’de Hindistan’ın Ghaziabad kentinde oksijen almak için bekliyor.
Bu destansı felaket, Modi ile uyumlu Hint televizyon kanallarımızda ortaya çıkarken, hepsinin tek bir eğitimli sesle nasıl konuştuğunu fark edeceksiniz. “Sistem” çöktü, diyorlar, defalarca. Virüs, Hindistan’ın sağlık “sistemini” alt etti.
Sistem çökmedi. “Sistem” zar zor vardı. Hükümet -bu ve ondan önceki Kongre hükümeti- var olan küçük tıbbi altyapıyı kasıtlı olarak ortadan kaldırdı. Neredeyse var olmayan bir halk sağlığı sistemi olan bir ülkeye bir pandemi vurduğunda olan budur. Hindistan gayri safi yurtiçi hasılasının yaklaşık% 1.25’ini sağlığa harcıyor, bu da dünyadaki çoğu ülkeden, hatta en fakir ülkelerden bile çok daha düşük.
Bu rakamın bile şişirilmiş olduğu düşünülüyor, çünkü önemli olan ancak kesinlikle sağlık hizmeti olarak nitelendirilemeyen şeyler bu rakama kaydırıldı. Yani gerçek rakamın daha çok% 0,34 olduğu tahmin ediliyor. Trajedi şu ki, 2016 Lancet çalışmasının gösterdiği gibi, bu yıkıcı derecede fakir ülkede, kentsel alanlarda sağlık hizmetlerinin% 78’i ve kırsal alanlarda% 71’i artık özel sektör tarafından yürütülüyor. Kamu sektöründe kalan kaynaklar, yozlaşmış yöneticiler ve tıp pratisyenleri, yozlaşmış sevkler ve sigorta kesintilerinden oluşan bir bağlantı noktası tarafından sistematik olarak özel sektöre aktarılıyor.
Sağlık temel bir haktır. Özel sektör parası olmayan aç, hasta, ölmekte olan insanlara hitap etmeyecektir. Hindistan’ın sağlık hizmetlerinin bu muazzam özelleştirilmesi bir suçtur.
Sistem çökmedi. Hükümet başarısız oldu. Belki de “başarısızlık” yanlış bir kelimedir, çünkü tanık olduğumuz şey cezai ihmal değil, insanlığa karşı açık bir suçtur. Virologlar, Hindistan’daki vaka sayısının katlanarak günde 500.000’den fazla artacağını tahmin ediyor.
Önümüzdeki aylarda yüzbinlerce kişinin, belki de daha fazlasının öleceğini tahmin ediyorlar. Arkadaşlarım ve ben okul sınıflarımızdaki yoklama gibi, kendimizi mevcut olduğumuzu belirtmek için her gün birbirimizi aramayı kabul ettik. Sevdiğimiz insanlarla, birbirimizi bir daha görüp göremeyeceğimizi bilmeden gözyaşları içinde ve endişeyle konuşuyoruz. Başladığımız şeyi bitirmek için yaşayıp yaşamayacağımızı bilmeden yazarız, çalışırız. Bizi hangi korku ve aşağılanmanın beklediğini bilmeden. Hepsinin bizi aşağılaması. Bizi kıran budur.
#ModiMustResign hashtag’i sosyal medyada trend oluyor. Karikatürlerin ve resimlerin bazıları Modi’yi sakalının arkasından dışarıya doğru bakan kafataslarıyla gösteriyor. Mesih Modi, halka açık bir ceset mitinginde konuşuyor. Modi ve Amit Shah, akbabalar olarak, oy toplamak için ufku cesetler için tarıyorlar. Ancak bu, hikayenin yalnızca bir kısmı.
Diğeri ise duygusu olmayan, gözleri boş ve neşesiz bir gülümsemesi olan adam, geçmişteki pek çok zorba gibi, başkalarında da tutkulu duygular uyandırabilir. Patolojisi bulaşıcı. Ve onu diğerlerinden ayıran da budur. En büyük oy verme tabanına ev sahipliği yapan ve sayıca fazla nüfusuyla ülkenin siyasi kaderini belirleme eğiliminde olan kuzey Hindistan’da, verdiği acı tuhaf bir zevke dönüşüyor gibi görünüyor.
Fredrick Douglass doğru söyledi: “Tiranların sınırları, ezdikleri kişilerin tahammülüyle belirlenir.” Hindistan’da dayanma kapasitemizle nasıl gurur duyuyoruz? Kendimizi meditasyon yapmak, içe dönmek, öfkemizi kovmak ve eşitlikçi olamadığımızı haklı çıkarmak için ne kadar güzel eğittik. Aşağılanmamızı ne kadar uysalca kucaklıyoruz.
2001 yılında Gujarat’ın yeni başbakanı olarak siyasi çıkışını yaptığında Modi, 2002 Gujarat pogromu olarak bilinen şeyin ardından gelecek nesillerde yerini aldı. Birkaç günlük bir süre içinde, Kanunsuz Hindu çeteler, Gujarat polisi tarafından gözetlendi ve bazen aktif olarak yardım edildi, 50’den fazla Hindu’nun bulunduğu bir trene yapılan korkunç bir kundaklama saldırısının “intikamı” olarak binlerce Müslümanı öldürüldü, tecavüz edildi ve canlı canlı yakıldı.Hacılar diri diri yakılmıştı.
Şiddet yatıştığında, o zamana kadar sadece partisi tarafından başbakan olarak atanmış olan Modi erken seçim çağrısında bulundu. Hindu Hriday Samrat (“Hindu Kalplerinin İmparatoru”) olarak tasvir edildiği kampanya, ona bir büyük zaferi kazandırdı. Modi o zamandan beri bir seçim kaybetmedi.
Gujrat pogromundaki katillerin birçoğu daha sonra gazeteci Ashish Khetan tarafından kameraya çekildi.İnsanları nasıl öldürdüklerini, hamile kadınların midelerini nasıl açtıklarını ve bebeklerin kafalarını kayalara çarparak öldürdüklerini böbürlenerek anlattılar. Modi onların başbakanları olduğu için yapabileceklerini ancak yaptıklarını söylediler. Bu kasetler ulusal televizyonda yayınlandı. Modi iktidar koltuğunda kalırken, kasetleri mahkemelere sunulan ve adli tıp muayenesi yapılan Khetan, birkaç kez tanık olarak ortaya çıktı. Zamanla katillerin bazıları tutuklandı ve hapsedildi, ancak çoğu serbest bırakıldı. Khetan, son kitabı Undercover: My Journey Into the Darkness of Hindutva’da Modi’nin başbakan olarak görev yaptığı süre boyunca Gujarat polisinin, yargıçların, avukatların, savcıların ve soruşturma komitelerinin delilleri değiştirmek, tanıkları sindirmek ve transfer hakimleri nasıl bir araya geldiğini ayrıntılı olarak anlatıyor.
Tüm bunları bilmelerine rağmen, Hindistan’ın sözde kamu entelektüellerinin çoğu, büyük şirketlerinin ve sahip oldukları medya evlerinin CEO’ları, Modi’nin başbakan olmasının önünü açmak için çok çalıştılar. Eleştirilerinde ısrarcı olanları aşağıladılar ve bağırdılar. “Devam et”, onların Mantrasıydı. (Sloganı anlamında kullanılıyor, çn.) Bugün bile, Modi’ye yönelik sert sözlerini, hitabet becerileri ve “sıkı çalışması” için övgü ile hafifletiyorlar. Muhalefet partilerindeki siyasetçilere yönelik suçlamaları ve zorbalıkları çok daha sert. Özel küçümsemelerini, yaklaşan Covid krizi konusunda sürekli olarak uyaran ve hükümetten kendisini elinden geldiğince hazırlamasını isteyen tek politikacı olan Kongre Partisi’nden Rahul Gandhi’ye saklıyorlar. İktidar partisine tüm muhalefet partilerini yok etme kampanyasında yardımcı olmak, demokrasinin yok edilmesiyle işbirliği yapmak anlamına gelir.
İşte şimdi, onların kolektif yapımlarının cehennemindeyiz. Demokrasinin işleyişi için gerekli olan her bağımsız kurum tehlikeye atılmış, altları oyulmuş ve kontrolden çıkmış bir virüsle.
Hükümetimiz dediğimiz kriz yaratan makine, bizi bu felaketten kurtaramaz. En azından, bu hükümetteki tüm kararları bir adam verdiği ve bu adam tehlikeli olduğu için, -ve pek de zeki değil-. Bu virüs uluslararası bir sorundur. Bununla başa çıkabilmek için, en azından pandeminin kontrolü ve idaresi konusunda karar vermenin iktidar partisi, muhalefet üyeleri,kamu politikası uzmanları ve sağlık üyelerinden oluşan bir tür partizan olmayan organın eline geçmesi gerekecektir.
Modi’ye gelince, suçları nedeniyle istifa etmek uygun bir teklif mi? Belki de tüm sıkı çalışamasın-suçlarına-bir ara verebilir.VVIP seyahati için özelleştirilmiş -aslında onun için- 564 milyon dolarlık Boeing 777, Air India One var.Bir süredir pistte boşta duruyor. O ve adamları gidebilir. Geri kalanımız ise onların pisliğini temizlemek için elimizden geleni yapacağız.
Hayır, Hindistan tecrit edilemez. Yardıma ihtiyacımız var.
