Doğamın en güzel şarkısı
İnceden başladı çalmaya
Islak nemli toprak kokusuyla birlikte
Kumru sükunetinde
Coşkusunda, kıvraklığında serçenin
Büyük bir kanserdir bu
Doğanın bütün canlılara verdiği
Eşsiz bir meltem rüzgârı tadındadır.
Hayatı ölü bakışlarından arındıran
Tüm hissedişlerini canlandıran
Tenime her değdiğinde esip çoğalan
Duygu gibi bilip, bilinç gibi aydınlatan
Yağmur ordularıyla kuşatan
Öyle ya bir de
Afrika’nın susamış topraklarından yükselen
Tohumdaki, yapraktaki güçlü fısıltıların
Zindan duvarlarında açan çiçekten duyulmalıdır.
Piyano tuşlarından farksız tenim
Yağmur damlaları güçlü parmakları piyanistin
Ve saymakla bitmez notalar
Her değdiğinde tenime o parmaklar
Yükseliyor sesi orkestranın
Yaşamın en güzel şarkısı
Birikiyor, çoğalıyor, taşıyor içimde
Kalbim cümbüşten halice
İlk bisiklete binişin
Sevgiliyi ilk öpüşün tanında bitmeyen çoğalan bu senfonide
Fısıltılar vızır vızır…
Bin damlasında binlerce ab-ı hayat
(Tekirdağ F Tipi’nden tutsak Partizan)