KÎNEM’e (Çiğdem Yılmaz’a)
Bak Kinem’de düştü toprağa
Alımlı duruşu selvi boyunun endamıyla
Her zamanki gülüşü dudaklarında
Asi bir kadın bizim Kinem
Bende varım diyen Sivas diyarından
Sende varsın Kinem yoldaşım
Zulme inat sende varsın
Adın KİNEM olacak dilimizde
Çocuklar isminle büyüyecek
Gülüşlerin yankılanacak dağlarımızda
Çiğdemler çoğalacak rengârenk
Munzurlar da toroslarda cilolarda
Bak partizanlar direnç taşıyor
Munzurlardan Kobanê’ye
En onurlu ve en güzelinden
Çarpışıyorlar omuz omuza yoldaşların ve hevallerin
Herne pêş ve Enternasyonal dillerinde
Zafer halayları ile ilerliyor
Ellerinde keleşleriyle kadınlar zılgıt çekiyorlar
Senin gibi isyankâr
Senin gibi destansı
Ve senin gibi başları dik yürüyorlar
Tutsak Partizan
Nar Kızıllığında
Sarı sıcak bir pencereden
Bakar Mirikin heybetli doruklarına
Bir gece serinliğinde
Koynunda her birinin
Koyuldular düşleriyle yola
Yakamoz gibi parlayan gözleriyle
Ayak izleri kalırdı yarına miras
Bir de zafere yazgılı yürekleri
Gece ayaz ve sisti
Uzaklardan kurt ulumaları geliyordu
Bir civan nöbette
Düşler cengindeydi
Kenetlenir dişleri
Titreyen bedeni
Gecenin ayazına isyandı
Yıldızlara uzanmak kardelence isyandı yangınında Kawa’laşmış Nergiz’lerce
Tüter bir yar sıcaklığı sol yanımda
Vurur zulmün böğrüne üşüyen ayaklarıyla
Ve köm
Beyaz bir gelinliğe bürünmüştü
Gece ayaz ve sisti
Sinsi bir pusuya kuruluyordu
Kayar uzaktan bir yıldız
Bir ana ağlar
Deryalaşır gözyaşları
Vurur sinesine oy anası kurban
Yiğidim, gül kokulum
Yatar karlar üzerinde
Nasıl da öyle mahsun yıldızlara uzanmış
Köm sarı sıcak
İçerde alt-üst oluşun
Cengine tutuşmuş İbo’m
Kıvırcık saçlı komutanım
vurur hançerini yerleşik olana
ve
Seyrindedir yıkılışın
Bir kar misali
Kömür karası gözleri
Nasılda parlıyor
Nar kızıllığında
Yürek ki tetik boşluğunda
Başlar sabahın ılık yelinde
Bir cenk halayı
Bir ahtır dağları inleten
Süzülür göğüs kafesinden ılık kanı
Yatar Ali Haydar’ım karlar üzerinde
Sel olur, öfke akar Vartinik’ten
Ve dokunur
Sarı sıcak bakışları
Yürüyenler taşıyacak
Düşenleri ve serden geçenleri
Sızar alnından kan damlacığı
Tohum olanın köküne
Yırtılmıştır artık ferman
Haykırır Vartinik,
dağlar ve geride kalanlar
yürüyenler varacak
zafer’e yazgılı o güne
Tutsak Partizan
