H. Merkezi: Dersim’de ölümsüzleşen TİKKO gerillası Tuncay (Murat Mut) anısına Halkın Günlüğü gazetesi okurunun yazdığı şiiri okurlarımızla paylaşıyoruz.
“Bir kuş uçuyor kalbinizin derinliğinizde
Umuda
Ama biliyorum bunları okurken siz,
Uçuşmuyor olacak.
Bunları bu sözcükleri okuduğunuz saatlerde herkes evine herkes yalnızlıklarına çekilmiş olacak
Ve biliyorum ki yalnızsınız bu satırları okurken.
Çünkü kalabalıkken kimse sığınmaz sözcüklere ve onların anlamlarına.
Ve kimse yetinmez kokusuyla
Sevdiği yanındayken.
Biliyorum ki bu sözcükleri okurken,
uzaksınız sevdiğinize,
Dostunuz hapistir,
Kimisi vurulmuş soğuk toprak üstünde.
Ve sizde kimse bulamamışsınızdır.
Ondan sarılmışsınızdır,
Sözcüklere şiirlere ve onların sizde yarattığı anlamlara.
Ondandır bu gecenin karanlığına karışma ihtiyacınız.
Bunca ağırlık ancak sözcüklerle hafifletilir.
Çünkü en legal yöntemdir bu.
Şimdi yanlızsınız bu satırları okurken, biliyorum.
Kalabalıklar içerisinde çekilmişsinizdir kabuğunuza.
Yüreğinize sığınmışsınızdır.
Bunu da biliyorum.
Bu satırları okurken biri size ,
Bir bilet kesip çocukluğunuza gitmişsinizdir.
Biliyorum yüreğinizdekini ondan dinliyorsunuz şu umut kokan türküleri.
Yüreğinizdeki,
herkese anlamsız gelen hüzünlerinizi,
kimseye söylemeden öldürdüğünüz dakikalarınızı biliyorum.
Ondan notaların içinde kaybolma ihtiyacınız.
Biliyorum
Sığınacak tek yeriniz suskunluğunuz.
Yağmur gibi yağmak geliyor şehrin adım atılmamış sokaklarına.
Biliyorum yağamayacaksınız.
Kınalı bir kekliğin vuruluşuna üzüldüğünüzüde biliyorum.
Avcıya küfrettiğinizi de.
O güzel ötüşünün yok olmasına yandığınızı da biliyorum.
Ama elinizden hiçbir şey gelmeyecek
Onu da biliyorum.
Şehirde insanlar gülüşürken,
Kapının önünde oturmuş ağlayan bir anaya ağlamayacağınızı da biliyorum.
Kim öğretti bize bilmiyorum.
Yaralarımızı gizlemeyi,
Susmayı tüm hüznün içinde gülümsemeyi.
Belki babam bilmiyorum.
Ama hepimiz aynı şeyi bilip birbirimize söylememeye yemin etmişiz sanki.
Biliyorum dostlarınız öldü.
Biliyorum sevdikleriniz tek sözcük ile gitti.
Biliyorum Diyarbakır ortasında tek kurşunla vurulup uzandınız.
Biliyorum kanınız bir şarap olup Munzur suyuna karıştı.
Biliyorum ağlamayacağınızı.
Bir gün mavi günlere kavuşacağımızı bildiğinizi de biliyorum.
mavi günleri
Umutlu günleri
Biliyorum”
