19 Haziran 1986’da, Peru Halk Savaşı savaşçılarının El Frontón, Lurigancho ve Callao hapishanelerinde gösterdikleri büyük kahramanlıklar tarihimize mühürlendi. Peru Komünist Partisi, halkımızın kahramanlığının bir ifadesinden başka bir şey olmayan bu örneği anmak için o tarihi Kahramanlık Günü olarak kabul etti. Halkın en iyi evlatlarından iki yüz ellisi, korkak katil Alan García Pérez liderliğindeki Peru Devleti tarafından emredilen aşağılık imha soykırımında canlarını verdiler.
Destek üslerini fethetmeye yönelik Büyük Plan’ın bir parçası olan Büyük Atılımı Altın Mühürle Bitir kampanyasının ortasında, savaş esirleri devrimi ve kendi hayatlarını savunmak için isyan ettiler. 1980’de başlayan ateşli ve güçlü silah devrimi, emekçi kitleler için somut bir umut oldu. Ulusal tarihte ilk kez bir halk gerilla ordusu ve özellikle kırsal kesimde inşa edilen ve geliştirilen yeni bir işçi ve köylü gücü vardı.
Gerillaların ilerleyişi karşısında Silahlı Kuvvetlerin “her şeyi yak, her şeyi çal, herkesi öldür” şeklindeki soykırımcı politikası, tüm kasabaların yok edilmesi, kadın ve çocukların ayrım gözetmeksizin öldürülmesi, işkence ve tecavüzle öldürme, kafa kesme ve parçalama, ürkütücü toplu mezarlar gibi dehşet verici boyutlara ulaştı, krematoryum fırınları, kitlelerin askeri operasyonlar için kalkan olarak zorla kullanılması ve aç ve soykırımcı Fernando Belaúnde ile en aç ve en soykırımcı Alan García’nın 1986 ortalarına kadar on binlerce halk çocuğunun kanına batırdığı daha binlerce vahşet.
Huaychao, Uchuraccay, Putis, Huamanga, Los Cabitos kışlası, Casa Rosada, Parabamba, San Francisco, Chiara, Paraíso, Milpo, Luricocha, Sivia, Quimbiri, Huamanguilla, Lurigancho, Uchiza, Ayahuarcuna gibi yer ve kasaba isimleri, Canaire, Aucayacu, Pucayacu, Accomarca, Umaru, Bellavista ve sonraki yıllardan binlercesine eklenen diğer binlerce yer, Peru Devleti tarafından isyan halindeki halka karşı yürütülen korkunç soykırımın bir örneğidir.
Yaklaşmakta olan soykırımla karşı karşıya kalan savaş esirleri, Haziran 1986’da yapılacak olan Sosyalist Enternasyonal Kongresi’nin durumunu göz önünde bulundurarak, gerici yetkililer tarafından tamamen reddedilen, yaşamlarını ve sağlıklarını savunmak için adil bir talepler listesine bir çözüm talep ederek ayaklandılar. Devrimi, Partiyi ve kendi yaşamlarını savunmak için Gonzalo’nun savaşçıları soykırımcı tepkiyle yüzleşmek üzere kendilerini siper ettiler.
Callao’da iki tutsak Havacılık tarafından öldürüldü; Lurigancho’da yüz yirmi dört tutsağın tamamı indirildi ve Ordu tarafından kafalarına bir kurşun sıkılarak korkakça infaz edildi; El Frontón’da 124 savaş tutsağı acımasızca parçalara ayrıldı, diri diri yakıldı, vuruldu, kurşuna dizildi, dinamitlendi ve birkaç düzine ağır yaralı hayatta kalmayı başardı.
Savaş tutsaklarının kahramanca eylemleri ölüme defne getirdi ve yeni savaşçıların kitlesel katılımına, devrimci eylemlerdeki artışa ve halk savaşının giderek gelişmesine yansıyan yankı uyandıran bir zafer elde etti. Başkanımız Gonzalo’nun dediği gibi: “Onların güçlü ve silinmez varlığını hissediyoruz, zonkluyor ve ışık saçıyor, bize bugün, yarın ve her zaman Parti ve devrim için canımızı vermeyi öğretiyor.”
Yoldaşlarımızın ve yoldaşlarımızın şiddetli direnişinden 38 yıl sonra, tarihi gerçek, soykırımcı çırak führer Alan García Pérez’in Apra ve Silahlı Kuvvetler ve Polis Kuvvetleri ile birlikte ana sorumluluğunu açıkça ortaya koyarak yoluna devam ediyor; Yasal sol görünümlü oportünizmin, Kilise’nin ve diğer gerici partilerin suç ortaklığı; Peru Devleti’nin soykırım politikasının dünya kamuoyu önünde maskesinin düşürülmesi; silahlı örgütlenmeyle yeni halk iktidarını yaratan Peru Komünist Partisi önderliğindeki halk savaşının ilerleyişi.
Komünist liderler Alejandro ve José yoldaşların ve El Frontón, Lurigancho ve Callao’nun aydınlık savaş siperlerinde canlarını veren diğer yoldaşların, savaşçıların ve kitlelerin silinmez varlığı, sosyalizm ve komünizme doğru proleter yolu sürdüren halk savaşçılarının her birinde atmaktadır. Nihai zafere kadar savaşmaya ve ölümün ötesinde zaferler kazanmaya devam ediyorlar.
Bugün devrimcilere ve halka karşı yürütülen siyasi zulüm, kapitalizme karşı her türlü muhalefete, Marksizm’e benzeyen her şeye, neoliberalizmi sorgulayan her türlü işarete ya da halkla birlikte ve halk için bir kurucu meclis talebine son vermeyi amaçlamaktadır.
Ancak egemen sınıfların şimdiye kadar olduğu gibi egemenliklerini sürdürememeleri ve halkın şimdiye kadar olduğu gibi baskı altında yaşamaya devam etmemek istemesi ülkedeki sınıf mücadelesini körüklemektedir.
Kahramanlarımızın, siyasi tutsakların ve savaş esirlerinin, Marksist-Leninist-Maoistlerin, Gonzalo düşüncesinin silinmez örneğiyle, kahraman savaşçı halkımızla birlikte, emekçi kitleler için demokrasi ve kalkınma için siyasi mücadeleye, yeni bir dünya içinde yeni bir Peru’ya ulaşana kadar sosyalist devrim için savaşmaya yorulmadan devam ediyoruz ve devam edeceğiz.
Kahramanlık gününe şan olsun!
Onlar ı̇çı̇mı̇zde yaşıyor ve savaşıyor!
Sosyalı̇zm ve komünı̇zme doğru Gonzalo Düşüncesı̇yle!
*Açıklama: Peru’da Halk Savaşı, Marksist-Leninist-Maoistler öncülüğünde Mayıs 1980 tarihinde başladı. Peru Komünist Partisi önderliğinde kısa sürede büyük güç kazanan Halk Savaşı boyunca, ölümsüzleşen ya da esir düşen binlerce komünist ve devrimci oldu. Peru devleti, ve aslında ona yön veren ABD emperyalizmi özellikle gözaltı ve hapishanelerde insanlık dışı uygulama ve işkence yaparken, diğer yandan defalarca kez de katliama maruz bırakıldı. Bu katliamlardan en büyüğü ise 19 Haziran 1986 tarihinde yaşandı. Katliamın büyüklüğüne koşut, halk savaşçısı tutsaklar da görkemli bir direnişe imzalarını arttı. Peru Komünist Partisi, bu katliamın ardından 19 Haziran tarihini Kahramanlık Günü ilan etti. Bu katliam ve direnişin 38. yılında Peru Siyasi ve Savaş Esirleri Ulusal Komitesi bir bildiri yayımladı:
