Anayasa Mahkemesi’nin gerekçeli kararında yer alan bilgilere göre; 2015’te sevk edildiği Silivri (Marmara) Hapishanesinde 2019’a katar kalan Hakan Buzhane isimli tutsak hapishane koşullarını yargıya taşıdı. Buzhane, hapishanede “kalabalık odada tutulma, yeterli yemek verilmeme, sağlık hizmetlerinin gerektiği gibi sağlanamaması” şikayetleriyle infaz hakimliğine başvurdu.
İnfaz Kurumunun aşırı kalabalık olması nedeniyle günlük hayatını sürdürmekte ve haklarını kullanmakta sorunlar yaşadığını belirten tutsak, 21 kişi için planlanan koğuşta 48 kişi kaldıklarını, kalabalık nedeniyle banyo ve tuvalet kullanımının, sıcak su miktarının yeterli olmadığını, hijyen koşullarının gerektiği gibi olmadığını, kişisel eşyaların muhafazası, mutfak ihtiyaçları, ortak kullanım alanları, boş vakitleri değerlendirme, sosyal ve kültürel imkânlardan yararlanma, ziyaretçileriyle görüşme, sağlık hizmeti alma ve havalandırma gibi diğer ihtiyaç ve haklarını kullanmanın zorlaştığını vurguladı.
Tutsak sayısının artmasına rağmen İnfaz Kurumu personeli, doktoru, psikoloğu, diş hekimi vs.nin aynı oranda artmadığını belirten Hakan Buzhane’nin şartların uygunsuzluğunun tespit edilmesini, bu şartların düzeltilerek Anayasa’ya ve kanunlara uygun hâle getirilmesini talep etti. Tutsağın aşırı kalabalık nedeniyle kötü muameleye maruz kaldığına dair şikâyeti, infaz hakimliğince incelenmeden reddedildi.
Hâkimlik kararını, başvurucunun taleplerinin infaz kurumunun idari işleyişine ilişkin olduğunu, taleplerin görev kapsamı dışında kaldığı gerekçesine dayandırdı.
Anayasa Mahkemesi, İrfan Fidan ve Yılmaz Akçil’in karşı oylarıyla; başvurucunun Anayasa’nın 17. maddesinde güvence altına alınan kötü muamele yasağıyla bağlantılı olarak Anayasa’nın 40. maddesinde güvence altına alınan etkili başvuru hakkının ihlal edildiğine karar verdi. Yüksek Mahkeme, başvurucu Hakan Buzhane’ye 100 bin TL manevi tazminat ödenmesine hükmetti.
(Gazete Duvar)
