Antakya: Bugün Reyhanlı’daki patlamanın 3. günü, yine Reyhanlı sokaklarındayız. Bizim açımızdan gördüğümüz hiçbir şey değişmedi. Ama devlet erkanı bildiğimiz ağızla hayatı normale döndürmeye çalışıyor. Bir gün önce kapalı olan, güvenlik şeridi çekili olan bütün yollar açık.
Bugün düne nazaran halk sokağa çıkmış, patlamanın yaşandığı yerlerde esnaf dükkanlarda “sağlam” kalan eşyaları ayırıyor.
Patlamanın arkasından oluşan çukurları dün kepçeler kumlarla dolduruyordu. Bugün o devletin üzerini kapattığı rögarlardan, çukurlardan kopmuş insan cesedi parçaları çıkarıldı!
Kadınlarla konuşmaya çalıştık, ama acılarından tek cümle kurmakta zorlandılar. Aldığımız bilgilere göre henüz hiç haber alınamayan kayıplar, tanınmayacak kadar yanmış, parçalanmış DNA testi sonuçlarını bekleyenlerle dolu morglar.
Yapılan çalışmalar, yayın yasakları göstermektedir ki diğer katliamlar gibi bu da unutturulmak, normalleştirilmek isteniyor.
“Reyhanlı siren sesleriyle inliyor”
Bugün Reyhanlı Devlet Hastanesi’ne de gittik.
Katliamın oradaki yansımalarını da yerinde gördük. Acil önünde insanlar bekleşiyor. Morgdaki ölüleri, kendi yakınları mı diye feryatlar içinde tespit etmeye çalışıyor. Ambulanslar yaralıları oradan oraya taşıyor, tüm Reyhanlı siren sesleriyle inliyor.
Tarihi, kan tarihi katliam olan devlet bunca hengame içerisinde yas ilan edip okulları tatil etmeyi aklının ucundan bile geçirmemiştir. Ama halk çocuklarını okula göndermeyerek yasta olduğu mesajını göndermiştir.
Reyhanlı Milli, Eğitim Müdürlüğü okul müdürlerine mesaj yollayarak okula gelen-gelmeyen öğrenci sayısını istemiştir. Zannediyor ki yaşam normal seyrinde devam ediyor, seyahatte, uçakta, makam odalarında yaptıkları açıklamalarla yaralar sarılıyor.
Ama olmadı, insanlar çocuklarını yollamadı, merkez okullar bomboştu. Tedirgin olup rapor alma hakkını kullanarak okula gelmeyen öğretmenin raporunu reddedip, okula gelmeye zorlayan egemenler bu katliamın sorumlularıdır.
