Fidan Doğan’a…
Kömür karası gözlerin gülsün
Yoksa duman kuşanır dağlar
Mücadele selinde eriyen kadın
Aydınlık günlere yürüyen kadın
Karanlığa adını yazdır
Körpe bozkırların çiçeği
Yeni bir dünya kurmuşsun
Yasaklı ülkende kendine
Ne kadar sürgün dense de
Sürgün edemediler düşünceni
Suskunluğun gölgemiz oldu şimdi
Kavgayı yaşamak isterken
Yıldız olup girdin öfkemizin seherine
Bırakıp gitsen de bizleri bir gündüz vakti
Bir tarih olup akacaksın bilincimize
Dağ başlarına sevdalanır gibi
Hiç selamlaşmasak da
Gülümsüyorsun yıldızlaştığın gökten yüzümüze
Sonbahar sarısı hüzün
Doğan günün ile
Bugün tekrar doğdun sen
Özlemini duyduğun topraklarında
Doğum gününde
Fidan Doğan!
Edirne F Tipi Hapishane’den Tutsak Partizan
