Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinde ellinci günler yaklaşırken “savaş daha yeni kızışıyor” denilebilir. Bunu nereden mi çıkarıyoruz? Görüldüğü gibi Rusya, işgal ettiği toprakları genişletme çabasıyla uğraşırken ABD emperyalizmi de savaş üzerinden AB’yi hizaya getirme, dünyaya ayar vermenin peşinde.
“Rusya’nın Ukrayna’yı işgal saldırısı ve işgalde diğer emperyalistlerin kışkırtmaları/payı var mıdır, varsa ne kadardır?” gibi soruları yanıtlamak için 2021 yılının Haziran ayında yapılan G7, NATO ve AB zirvelerine ve burada alınan kararlara, yapılan açıklamalara yakından bakmak yararlı olacaktır.
2021 yılının Haziran ayında yapılan G7 zirvesinde dünyanın bu en gelişmiş ekonomisine sahip emperyalist ülkelerin, Rusya ve Çin’e karşı ekonomik yaptırımları artırma yönlü kararlar aldıkları ve bunu sonuç bildirgesinde işledikleri görülmektedir. ABD Başkanı J.Biden’ın askeri gücünü Ortadoğu’dan çekerek Hint-Pasifik bölgesine yönlendirmesi, Çin’le olan “ticaret savaşı”nı sertleştirmesi en görünür örnektir.
Brüksel’de gerçekleşen NATO toplantısında Biden, Trump döneminde hasar gören NATO ilişkilerini yeniden onarma ve AB ülkelerini yanına alarak Rusya ve Çin’e karşı birlikte hareket etmekle işe başladı. Biden, ABD emperyalizminin askeri gücünü Ortadoğu’dan çekerek Hint-Pasifik bölgesine yönlendirmesi, Çin’le ticaret savaşını sertleştirmesi, Ukrayna ihtilafında yangına körükle gitmesi ve Rusya’yı hedefe koyması, Ukrayna ve Gürcistan’ın NATO üyeliği vb. ile Ukrayna ve Gürcistan’ı NATO üyesi yaparak Karadeniz’i ”NATO gölü” haline getirmek amacında.
Brüksel’de gerçekleşen NATO zirvesinin sonunda açıklanan ve “Başlıca endişelerimiz Rusya, Çin ve terörizm…” diye devam eden NATO bildirisinde, ABD emperyalizminin “Rusya’yı NATO üyesi ülkelerle kuşatma” stratejisi, NATO askeri yapılanmasının Doğu Avrupa’da güçlendirilmesi üzerinden NATO stratejisi haline getirildi. Yine aynı zirvede, silahlanma ve NATO giderleri yükünün, NATO üyeleri arasında paylaşılacağı belirtildi. G7, NATO ve AB toplantı sonuç bildirilerinde Çin ve Rusya’nın düşman ilan edilmesi, Rusya’nın doğudan NATO üyesi ülkelerle çevrilmesi/kuşatılması kararları aynı zamanda NATO’nun strateji belgesidir. Ki, Rusya-Ukrayna savaşının NATO toplantısında alınan kararlar ve bu kararların yaşama geçirilmeye çalışılmasıyla yakından ilişkisi olduğu saklanamaz/gizlenemez bir gerçekliktir.
ABD ve NATO, uzun yıllardır Rusya sınırlarına füze konuşlandırıyor. Bu bölgelerde büyük çaplı askeri harekatlar düzenliyor. Nükleer silahlar taşıyan bombardıman uçaklarını Rusya sınırlarında uçuruyor. En önemlisi de 2014 yılında ABD-AB ve NATO desteğiyle gerçekleştirilen bir darbeyle (Medyan Darbesi) Rusya yanlısı başkanı ve hükümeti alaşağı edip kendi yanlısı bir hükümeti iş başına getirdi. Ve bu tarihten sonra Ukrayna’daki güçlerin Rusya ile olası bir savaş için modern silahlarla donatılıp eğitildikleri biliniyor. Avrupa’nın çeşitli ülkelerinden Neo-Nazi güçlerin Ukrayna’da eğitilerek Azok Taburlarına dahil edilmesi de bir sır değil.
ABD’nin son dönemlerde Ukrayna’daki Neo-Nazileri ve Ukrayna ordusunu modern silahlarla donatırken bunları CIA vasıtasıyla savaşa hazırlık için eğittiği bu savaşla açık bir şekilde ortaya çıkmış oldu.
Rusya-Ukrayna savaşını hazırlayan nedenlerin başında ABD, NATO ve AB emperyalistlerinin olduğunu unutmamak gerekmektedir. Ancak tüm bu kışkırtmalara rağmen Rusya’nın Ukrayna işgalinde ufacık bir haklılık payı dahi yoktur elbette.
Brüksel’deki son NATO zirvesi, savaşı sürdürme kararı aldı. ABD ve batılı ülkelerin Ukrayna’ya göndereceği silah listesi de bu zirvede bir kez daha güncellendi. NATO’nun milyonlarca dolara ulaşan silahları, BM ve ABD yardımlarıyla(!) Ukrayna’ya ulaştırılmaktadır. Biden, NATO zirvesine katılan liderlere de “ayar verdi.”
Diğer yandan artık savaşın bir ABD-Rusya savaşı olduğu daha da görünür oldu. Başından beri Zelensky’nin askeri karargahının Pentagon kurmayları tarafından yönetildiği söyleniyordu. Bu artık daha da görünür oldu. Kiev’de ABD askerleri görüntülendi.
Rusya emperyalizmi yenildi mi?
Rusya’nın Ukrayna’yı işgali kırklı günleri geride bırakırken Ukrayna’da hızlı bir zafer kazanamayan/elde edemeyen Rusya’nın, başkent Kiev çevresini boşaltıp geri çekilmesiyle birlikte özellikle batı basınında “Rusya ordusunun Ukrayna’da çok sayıda kayıp verdiği”, “yenilgi yaşadığı” vb. haberler yapılmaya başlandı. Eski CIA yöneticileri ve İngiliz istihbarat yetkilileri basına yaptıkları açıklamalarda; “büyük ihtimalle Ukrayna birliklerinin karşı saldırıları, Rus birliklerinin yeniden organize olma ve Kiev’e yeniden saldırma planlarını büyük ölçüde sekteye uğrattı” diyor.
ABD’deki İngiltere’nin Savunma Ateşesi Mick Smeath ise İngiliz istihbaratından aldığı “Ukrayna birliklerinin Kiev’e yakın iki kasabada kontrolü ele geçirdikleri” bilgisini paylaştı. Pentagon’dan bir yetkili ise yaptığı açıklamada “Kiev etrafındaki Rus birliklerinin önemli bir saldırı gerçekleştirme olasılığının olmadığını” duyurdu.
Bütün bunlar, emperyalist kamplar arasında sadece sıcak çatışmanın değil dezenformasyon savaşının da büyük bir hızla sürdürüldüğü anlamına gelmektedir. Rusya’nın başkent çevresinden geri çekilmesi, bilinçli bir planın ürünü müdür yoksa Ukrayna ordusunun direnişi nedeniyle midir bugünden bir şey söylemek zordur.
Öte yandan, 2013-2016 yılları arasında NATO’nun Avrupa’daki ordusuna komutanlık yapmış olan emekli General Philip Breedhove, Ukrayna’nın Rus ordusunun gücü hesaba katıldığında savaşı şimdi kazanma ihtimali bulunmadığını belirterek görüşlerini şu şekilde özetlemektedir: “Ukrayna savaşı doğrudan kazanmayabilir ancak sonucu Zelensky’nin müzakere edilmiş bir anlaşmayı kabul etmeye istekli olup olmadığı belirleyecek. Rusya’nın savaş alanında yenilmesi pek olası değil, çünkü Rusya’nın başvurabileceği büyük bir askeri gücü var. Ancak Ukrayna kazanmayı, Rusya’yı bir anlaşmaya varıp geri çekilmeye razı olacak kadar yüksek bir bedel ödemeye zorlamak olarak görebilir. Bence bu ihtimal oldukça fazla.”
Sonuç olarak, Ukrayna halkının ölümü, Ukrayna’daki şehirlerin yerle bir olması emperyalistlerin umurunda değil. Onlar Ukrayna üzerinden girdikleri savaşta hakimiyet kavgasını sonuna kadar sürdürme çabasındalar.
