Köhnemiş dünyanın sömürü sisteminde hep birileri ezer birileri ezilir, birileri istediğini yerken birileri kemirir, siz görmeyin! Birileri yatar; birileri çalışır, birileri çalışırken birileri kazanır, siz bilmeyin! Birileri vücudu bozulmasın diye çocuğuna süt annesi satın alırken birileri yaşamak için sütünü satar, siz duymayın diyorlar boş verin böyle gelmiş böyle gider, aldırmayın, sorgulamayın, savaşmayın, diz çökün, kabul edin diyorlar!
Burjuvazi ile proletarya iki uzlaşmaz sınıftır. İkisi arasındaki çelişki evrenseldir. Her sınıfın kendine özgü özellikleri vardır ve birey ait olduğu sınıfın özelliklerini taşır. Birey ya burjuvazinin yönlerine kayacak ya da proleter olacaktır, bunun bir orta yolu yoktur. Burjuvazi bütün pisliklerini örtmek için birçok araca sahip olabilir, birçok yöntem kullanabilir ve böylece insanları zehirleyebilir. Ama gerçeği ortadan kaldıramaz. Bu zehrin bizim saflarımızdaki yansıması küçük burjuvazinin özelliklerinin içimizde barınıyor olmasıdır. Bu yanımız proleter yanımızla sürekli çatışır ve bu çelişkinin birçok özgül yanı vardır. Burjuvazi proletaryaya “böyle gelmiş böyle gider” diyerek değişimi reddediyor. Bizim saflarımızda bu çelişkinin yansıması söylenmekle eleştiri arasındaki çelişkide gösterilebilir. Bunlara karşılık söylenme kültürünün gelişmesi yine bu sınıfın özelliklerine tekabül eder. İçten içe söylenme, özneyi dışarda bırakarak içten içe ya da çevredekilere söylenme öznenin içindeki zehre panzehir etkisi göstermez. Bu şekilde yaklaşımlarla aradan uzun süreler geçse de değişim olmaz. Yaklaşımımız, doğru eleştiri yönetim olmalıdır. Bu, bu özgülde proleter yanın temsilidir. Sonuç olarak evrensel çelişkimizin kendisini kavrayıp onun özgüllüklerini, iç ilişkilerini kavramazsak esas hedefimize ulaşamayız ya da tam tersi yani hep bir şeyler eksik kalır.
Küçük burjuvaziye karşı sürekli bir ideolojik mücadele yürütülerek, politik bilincimizi beynimizden eksik etmeyerek, Proletarya Partisi saflarında doğru bir siyasal çizgide ilerleyerek, ancak böyle ulaşacağız istediğimiz güzele ve ancak böyle kazanacağız kanımızla suladığımız, yaratmak istediğimiz yeni, sınıfsız, sömürüsüz dünyayı.
Tırnağımızla Kazıyor
Kanımızla Yazıyor
Canımızla Kazanıyoruz!
(Dersim’den bir Partizan)
