Haziran ayında 124 işçi iş cinayetine kurban gitti. Hala patronlara ekstra yük diye iş güvenliği önlemleri alınmıyor, mevzuatlar devlet tarafından uygulanmıyor.
İşçi ölümlerini, yaralanmalarını ve meslek hastalıklarını önlemek için hiçbir adım atılmıyor. Aksine işçilerin çalışma koşulları daha da kötüleşiyor ve az bir maddi kaynak ile önlenebilecekken önemsenmeyerek ölümlere davetiye çıkarılıyor. İnsan yaşamının değersizleştirilerek daha fazla kazanç sağlamak için İSİG önlemleri alınmıyor.
Soma, Torunlar, Ermenek, 3.Havalimanı gibi onlarca katliamın yaşanması süreçlerinde olduğu gibi sorumlular yargılanmıyor. İşçi ailelerini savunan avukatlar tutuklanıyor, iş cinayetlerini protesto eden işçiler işkenceye maruz kalıyor hatta tutuklanıyor. (3. Havalimanı işçileri)
Gerçekleşen iş cinayetleri sayısına baktığımızda ise yıllık ortalama 1700 civarında olan işçi ölümleri sayısı OHAL ilanı sonrası yüzde 15 artarak 2000’lere ulaşmış. Nedeni çok açık: Grevler yasak, sendikal eylemler suç, örgütlü işçiler ‘ben bu makinede çalışmayacağım (bilmediğim işi yapmayacağım)’ diyemeyecek hale getirildi. Siyasal/ekonomik krizi aşmak için işçiler daha çok öl(dürül)dü.
Tüm bu yaşananların devamında ülkemizde büyük işçi katliamları daha da yaşanabilir. Zonguldak madenleri alarm veriyor. İstanbul ve Kocaeli’deki fabrika yangınları yaşanabileceklerin habercisi. Artan çocuk, göçmen, kadın ve yaşlı ölümleri güvencesizliğin derinleştiğinin göstergesi.
(İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisinin hazırladığı rapordaki istatistiksel rakamlar)
- Haziran ayında 124 iş cinayeti: 6’sı çocuk, 17’si kadın ve 13’ü göçmen. Yüzde 85’ini ulusal ve yerel basından; yüzde 15’ini ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri ve sendikalardan öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla Haziran ayında en az 124 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.
- Ocak ayında en az 159, Şubat ayında en az 127, Mart ayında en az 114 işçi, Nisan ayında en az 153 işçi, Mayıs ayında en az 163 ve Haziran ayında en az 124 olmak üzere; Türkiye’de 2019 yılının ilk altı ayında en az 840 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.
- 124 emekçinin 90’ı ücretli (işçi ve memur), 34’ü kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor…
- Ölenlerin 17’si kadın işçi, 107’si erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tarım ve ticaret işkollarında gerçekleşti…
• İkisi 14 yaş ve altında olmak üzere altı çocuk işçi can verdi. Çocuk işçi cinayetleri tarım ve tekstil işkollarında gerçekleşti… - 13 mülteci/göçmen işçi yaşamını yitirdi. Mülteci/göçmen işçilerin 6’sı Suriyeli, 5’i Afganistanlı, 1’i İranlı ve 1’i Özbekistanlı…
- Ölümler en çok tarım, inşaat, belediye/genel işler, taşımacılık, enerji, kimya, tekstil, ticaret/büro, madencilik ve metal işkollarında gerçekleşti. Bu ay tarımda ölenlerin en az yüzde 41’i ücretli. Yüzde 59’unu oluşturan çiftçi ölümlerinin ise bir kısmının başkasının tarlasını işleme ya da çobanlık vasıtasıyla ücretli olarak değerlendirilmesi gerektiğinin altını çizmekle beraber net olarak bir oran veremiyoruz…
- En fazla ölüm nedenleri trafik/servis kazası, zehirlenme/boğulma, ezilme/göçük, elektrik çarpması, patlama/yanma kalp krizi ve yüksekten düşme…
- Haziran’da Türkiye’nin 55 şehrinde ve yurtdışında bir ülkede iş cinayeti gerçekleştiğini tespit ettik. En çok iş cinayeti İstanbul, Kocaeli, Trabzon, Antalya, Ağrı, Bursa, Aydın, İzmir, Tekirdağ ve Zonguldak’ta yaşandı…
- Ölenlerin 1’i (yüzde 0,8) sendikalı işçi, 123 işçi ise (yüzde 99,2) sendikasız. Diğer yandan ölen başka sendikalı işçiler de olabilir. Ancak kâğıt üzerinde olan sendikal üyeliklerinin gerçek bir örgütlülük olmaması ve birçok sendikanın ölen üyelerini sahiplenmemesi sonucu net bir bilgi verme şansımız olmadığını da belirtelim. Bu durum özellikle kamu çalışanı/memur sendikaları açısından daha da tespit edemediğimiz bir husus.
2019 yılının ilk altı ayında 840 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.
- 693’ü ücretli (işçi ve memur), 147’si kendi namına ve hesabına çalışan (çiftçi ve esnaf).
- 61’i kadın, 779’u erkek.
- On biri 14 yaş ve altında olmak üzere 33’ü çocuk.
- Çoğunluğu Suriyeli ve Afganistanlı olmak üzere 63’ü göçmen/mülteci.
- 205’i tarım, 165’i inşaat, 107’si taşımacılık, 54’ü belediye/genel işler, 48’i ticaret/büro, 32’si metal, 31’i madencilik, 25’i enerji, 25’i gemi/tersane ve 24’ü tekstil işkollarında.
- En çok ölüm trafik/servis kazası, ezilme/göçük, yüksekten düşme, kalp krizi, zehirlenme/boğulma ve elektrik çarpması nedenleriyle.
- 88’i İstanbul’da, 39’u Antalya’da, 38’i İzmir’de, 34’ü Bursa’da, 33’ü Kocaeli’de, 28’i Ankara’da ve 28’i Aydın’da.
- 14’ü sendikalı (yüzde 1,66), 826’sı sendikasız (yüzde 98,34).
(Güvenli çalışma sitesi)
